Dit is een indrukwekkend ECG van helaas niet al te beste kwaliteit. Het zou logisch zijn om als eerste aan hyperkaliëmie te denken gezien de voorgeschiedenis. Bij hyperkaliëmie kunnen er veel veranderingen op het ECG optreden, waarvan het breder worden van het QRS-complex wellicht de meest bekende is. We zien dat hier ook, maar dat wordt enigszins vertroebeld wegens de rommelige en wiebelende basislijn. Ook zien we wel érg subtiele P-toppen, waar ook afvlakken van de P-toppen een kenmerk kan zijn van hyperkaliëmie.

Wat verder opvalt is de hartas. Afleidingen I, II, III, AvF én AvL hebben allen een negatief QRS terwijl we een positief QRS met brede hoge R-top zien in AvR. Er is dus een extreme hartas. Dat brengt ons op de tweede serieuze optie om te overwegen bij dit ECG: intoxicatie. Brede QRS-complexen plus een dominante R-top in AvR doet ons denken aan natriumkanaalblokkade. Mevrouw gebruikt Flecaïnide wegens atriumfibrilleren en dat is een klasse 1(c) anti-aritmicum dat zijn werk doet door de natriumkanalen te blokkeren. Natrium is nodig voor de depolarisatie en wanneer dat wordt geblokkeerd wordt de geleiding geremd en duur van de actiepotentiaal iets verlengd. Mevrouw zou dus een Flecaïnide intoxicatie kunnen hebben.

We zien op dit ECG geen tekenen van een STEMI en er is duidelijk wat gewiebel op dit ECG, maar dit beeld wordt niet veroorzaakt door artifact. Hyperkaliëmie en intoxicatie zijn dus de twee verdachten.

Mevrouw werd fors behandeld voor hyperkaliëmie met calcium, natriumbicarbonaat, glucose en insuline, magnesium, salbutamol en nogmaals calcium. Het kalium bleek uit het bloedonderzoek dat was afgenomen voor start van de behandeling echter maar 4,8 mmol/L. Dat wil zeggen dat kalium hier niet de oorzaak was.

Het bleek een intoxicatie met Flecaïnide te zijn.