Juiste antwoord: Hyperkaliëmie

We kunnen eigenlijk vrij kort zijn over deze ritmestroken. We zien op ritmestrook 1 een positieve P-top (tekenen van linker atriale dilatatie) in een frequentie van zo’n 140/min: een sinustachycardie. Het QRS-complex is smal en wordt gevolgd door een wat spitse P-top. We zien vervolgens op de ritmestroken daarna toename van de amplitude van de T-top, waarbij deze op strook 4 zelfs boven het QRS-complex uit komt. Dit proces zet zich door en we zien op strook 5 en 6 ook verandering van de QRS-morfologie optreden. De amplitude van de T-top blijft vervolgens toenemen tot op strook 11, waarbij we inmiddels ook verdere verandering van de QRS-morfologie zien met ook toename van de QRS-breedte.

Deze geleidelijke verandering past niet bij een STEMI en de QRS-morfologie en verandering hiervan past niet bij een frequentie-afhankelijk bundeltakblok. De geleidelijke verandering past bij een geleidelijk proces en ook een switch naar een ventriculair ritme is hier niet passend omdat dit meer abrupt zou gaan. Daarbij zou ook de morfologie duidelijker moeten veranderen.

Wat hier speelt is hyperkaliëmie, waarvan met name het spitser worden van de T-toppen een bekend gevolg is. Uiteindelijk treedt er verbreding van het QRS-complex op, waarna deze als het ware gaat fuseren met de T-top. Dan treedt er een sine wave patroon op, waarna snel daarna dodelijke aritmie zoals asystolie zal volgen.

Het betrof hier een brandwondenpatiënt met 100% verbrand oppervlak na een woningbrand. Dit is niet met het leven verenigbaar en er is bij deze patiënt besloten om deze diep te sederen en het kalium op te laten lopen tot dit tot het overlijden zou gaan leiden. Er treedt bij deze patiënten massale hemolyse op waardoor er grote hoeveelheden kalium in de bloedbaan terecht komen waardoor dus een zeer snel oplopende hyperkaliëmie zal optreden. Bij deze patiënt heeft dat geleid tot overlijden in ruim 30 minuten.