Antwoord: Sinusritme met 2:1 AV-blok

We zien op dit ECG overduidelijk P-toppen. Deze P-toppen voldoen aan de morfologie van het sinusritme (positief in I, II, negatief in AvR) en hebben een frequentie van zo’n 64 slagen per minuut. Ik heb in onderstaand voorbeeld de P-toppen gemarkeerd met rode pijlen.

Er zijn ook QRS-complexen, deze hebben een frequentie van zo’n 32 slagen per minuut. Dat is dus exact de helft van de P-top frequentie. Het valt ook op dat er steeds één P-top wordt gevolgd door een QRS-complex en één P-top niet wordt gevolgd. De P-toppen die niet gevolgd worden komen wel steeds ‘op tijd’ en de P-toppen die wel gevolgd worden hebben een vaste (normale) PQ-/PR-tijd.

Er is hier dus sprake van een 2:1 relatie tussen de P-toppen en QRS-complexen: een 2:1 AV-blok. Dit is een vorm van een tweedegraads AV-blok en kan het gevolg zijn van zowel een 2e graads AV-blok type 1 als 2.

Dat is echter niet alles. Er is nog meer te zien op dit ECG. Het valt namelijk op dat de QRS-complexen verbreed zijn: de QRS-duur is groter dan 120 msec en daarnaast is er een diepe brede S in afleiding V1 en een grote brede R-top in afleiding I, AvL, V5 en V6. Ook zijn er discorcondante ST-segment afwijkingen. Ook mist de septale (fysiologische) Q-golf in afleiding I, AvL, V5 en V6. Dit alles past bij de morfologie van het linker bundeltakblok.

De patiënt heeft dus een probleem met de geleiding in zowel de AV-knoop als één van de twee bundeltakken: een bifasciculair blok.