Het is niet altijd makkelijk om een myocardinfarct te diagnosticeren, laat staan wanneer een patiënte een linker bundeltakblok heeft of een ventriculair gepaced ritme. Deze mensen hebben ook nog eens een hogere mortaliteit, zeker wanneer het een nieuw LBTB betreft (Ref. 1,2). In dit artikel gaan we aan de slag met het Chapman Sign, dat hiervoor mogelijk een nuttig hulpmiddel kan zijn.

In een eerder artikel hebben we het al gehad over Sgarbossa criteria. Die kunnen je helpen om bij een patiënt met een linker bundeltakblok een myocardinfarct te diagnosticeren. Het Chapman Sign kun je met datzelfde doel proberen in te zetten.

Als eerste, heel kort en krachtig, de kenmerken van het Chapman Sign:

  • Patiënt met linker bundeltakblok
  • Notch in het stijgende been van de R-top in I, AvL of V6
  • Notch is ≥0.05 sec (50 msec) breed
Chapman Sign

Waarom is LBTB zo’n probleem?

Bij een linker bundeltakblok of ventriculair gepaced ritme is de QRS-morfologie natuurlijk anders dan normaal en zien we ST-segment en T-top afwijkingen. Dit is normaal bij een bundeltakblok of ventriculair pacemakerritme maar dat past ook bij een STEMI. Dat maakt dat een STEMI moeilijker te herkennen is in deze gevallen. Het is in de praktijk nog altijd gemeengoed om een patiënt met een nieuw linker bundeltakblok te verdenken voor ACS en mogelijk zelfs in te sturen voor PCI, terwijl maar zo’n 2-4% van de mensen met nieuw LBTB en pijn op de borst dat LBTB hebben door ischemie en infarct (Ref. 3).

Chapman Sign (Idris et al, 2019)

Geschiedenis

We kennen bijna allemaal wel de Sgarbossa criteria uit 1996 om een myocardinfarct op te sporen bij een patiënt met een LBTB. Deze criteria hebben echter twee belangrijke voorgangers: het Cabrera Sign uit 1953 en dus het Chapman Sign, geplubiceerd door Chapman & Pearce in 1957 (Ref. 4).

Chapman & Pearce bestudeerden de ECG’s van 50 mensen met een linker bundeltakblok en een myocardinfarct. Alle incomplete of discutabele bundeltakblokken zijn geëxcludeerd en er werd geverifieerd of de bevindingen van het ECG klopten door bijvoorbeeld te kijken naar autopsiedata en eerdere ECG’s waarop nog geen LBTB te zien was. Ze vonden dat bijna alle mensen met een antero-septaal infarct een rSR’ in I, AvL en V6 hadden of een notch in het stijgende deel van de R-top. Zij omschrijven deze notch als het equivalent van een pathologische Q-golf. Je kunt het zien als een soort vertraagde pathologische Q, die dan in plaats van vóór de R-top nu tijdens de R-top plaatsvindt.

In 2003 werd onder andere het Chapman Sign getest in een studie van Maynard et al (Ref. 5). Ze bestudeerden mensen met een LBTB en typische pijn op de borst. 56 mensen werden geïncludeerd, van wie er achteraf 18 een myocardinfarct bleken te hebben. Er werden ook andere studies betrokken, waarna uiteindelijk werd geconcludeerd dat het Chapman Sign een lage sentiviteit maar hoge specificiteit (tot wel 92%) heeft. Dat wil zeggen dat lang niet iedereen met een myocardinfarct bij een LBTB het Chapman Sign laat zien, maar als je dan het Chapman Sign hebt is de kans groot dat er ook daadwerkelijk een myocardinfarct is. Om de sensitiviteit omhoog te krijgen voor het diagnosticeren van een myocardinfarct bij LBTB zijn met name gewoon meerdere ECG’s nodig om veranderingen te detecteren (Ref. 6).

Chapman Sign

Afsluiting

Bedankt voor het lezen van dit artikel. Vergeet je niet te abonneren op ons YouTube-kanaal. Ook zijn we te volgen op LinkedIn en Instagram! Verspreid het kanaal ook vooral onder je collega’s en andere geïnteresseerden, dat wordt enorm gewaardeerd!

Literatuur

  1. Bundle-Branch Block and In-Hospital Mortality in Acute Myocardial Infarction (Go et al, 1998)
  2. Incidence and clinical relevance of the occurrence of bundle-branch block in patients treated with thrombolytic therapy (Newby et al, 1996)
  3. Diagnosis of ST-elevation myocardial infarction in the presence of left bundle branch block with the ST-elevation to S-wave ratio in a modified Sgarbossa rule (Smith et al, 2012).
  4. Electrocardiographic diagnosis of myocardial infarction in the presence of left bundle-branch block (Chapman & Pearce, 1957)
  5. Body surface mapping improves early diagnosis of acute myocardial infarction in patients with chest pain and left bundle branch block (Maynard et al, 2003)
  6. The diagnosis of myocardial infarction in the presence of left bundle branch block (FJ Wackers, 1987)

Categorized in: